Onze huisblogger en –vlogger Popcorn heeft weer inkijkje in de week gegeven.

Huisblogger

Het huis- en knuffelvarken uit Harderwijk laat de lezers een kijkje nemen in zijn dagelijks leven. Deze week onderzoekt hij, eet hij fruit en groente en is lekker bezig om volwaardig gezinslid te worden.

De  appel valt niet ver…

Counting Stars?! No way!! Counting Apples!! Hell yeah!! Wat een dag!! Wat een mazzel!! Wat een feest!! Ik zal jullie vertellen wat er is gebeurd. Stel je je voor: Meneer baasje zit lekker onderuit op de tuinbank (je weet wel, hoe hardwerkende mannen kunnen hangen als ze vrij zijn ’s zondags). Lekker wat drinken erbij, genieten van het zonnetje. Mevrouw baasje staat binnen spullen klaar te zetten om de barbecue straks aan te steken. (Ja…ook de groentes voor de sla worden weer gesneden…en nee, ik krijg weer niks als ik loop te bietsen). Ik scharrel wat rond in de tuin….pak wat vogelzaadjes weg onder de vogelkooi binnen, drink wat water (pfff dat zou je neus uitkomen….nog steeds krijg ik dat voorgeschoteld), schuur wat langs die twee kille kindjes in de hoek, zorg dat ik af en toe gekriebeld wordt door een van de baasjes, pak buiten wat verdwaalde stukjes blad en stop ze in mijn holle kies…nou ja, zo’n vredig gemoedelijk middagje was het wel. Ik sta even op mijn openbaar toilet en opeens…..krrrrak….ik schrik me kapot. Wat kraakt er?! Bijt ik op een tand?! (Nee, de steentjes die ik vandaag vond heb ik weet uitgetuft, die waren niet naar mijn zin). Sta ik ergens op wat kapot kan?! (Nee, van schrik stapte ik in mijn eigen drol dus wist niet hoe gauw ik dat moest afvegen). Ineens werd het duidelijk! Al het goeie komt van boven zeggen jullie toch?! Nou ik kan dat beamen!!! De appels vlogen me om de oren!!! Jippie!! Ik had t meteen in de gaten. De eerste raakte de grond nog maar amper of ik heb em gauw veilig gesteld in mijn hok! Nou ja veilig…hahaha, veilig in mijn bek en daarna in mijn buik ja! Meneer baasje kwam als een speer naar mijn tuin (hij rende zo hard, wedden dat hij dacht dat ik wat stond te slopen?!). Hij haalde gauw een grote bak binnen en begon appels te rapen. Ik dacht gauw opeten die handel voordat hij de mijne ook wegpakte. Wat ik dan weer balen vond…hij plukte ook gelijk van de boom nog een heleboel. Ik knorde nog: “man laat hangen, ze hangen je niet in de weg toch?!”….maar hij trapte er niet in. (Zou hij helderziend zijn en weten wat er met de gevallen appels zou gaan gebeuren?! Ik kan je verzekeren dat ze goed terecht komen hahaha). Ik was al verwend met stukjes komkommer en muesli in mijn Snuffelmat …ook wist ik dat er met de barbecue voor mij nog wat overheerlijke rode dames met kroontjes zouden zijn….maar dit kon ik niet aan mijn neus voorbij laten gaan. Achteraf stond meneer baasje ontzettend te lachen hoe ik als een gek met die appel in mijn bek naar mijn hok rende. Ik had em dus best in mijn tuin op kunnen eten denk ik. Maar ja, ik dacht nu of nooit. En zoals jullie weten…..ik wil graag dat men eten met mij deelt maar ik zal mijn eten nooit met hen delen! Dus ook niet zo’n gevallen appel. En het was een beste joekel! Heerlijk genoten van mijn eigen gesmak! Een hele onverwachte wending van de dag. Alle ondeugende plannen zijn verder niet uitgevoerd. Ik heb de rest van de middag op wacht gezeten of de peren toevallig ook al los gingen laten (tevergeefs….). En vanavond op wacht gelopen om de tuintafel of een van de baasjes misschien knoeide. Ik had me vrijwillig aangeboden om de corvee te doen. Alleen opruimen….en alleen opruimen wat er op de grond valt. De rest is voor de baasjes zelf aan corvee dienst. Morgen maar eens even weet wat varkenkwaad uit gaan halen. Ik moet mijn reputatie als ondeugend varken natuurlijk wel hoog houden! 

Jammie!

Oooooooh ik kan niet wachten om het met jullie te delen. Mevrouw baasje heeft vandaag de goede fee uitgehangen in plaats van de heks! Ik heb mijn oh zo geliefde, smakelijke, gewilde Maïskolf gekregen! Echt….ik zal niet meer de bananenplant aanvallen, beloofd. Ik zal lief zijn, beloofd. Ik zal geen vetplanten meer opeten, beloofd. Ik zal de dames Kip met rust laten en niet hun deur proberen open te breken, beloofd. Ik zal luisteren, beloofd. Ik zal het blad van de komkommerplant laten hangen, beloofd en ik zal niet meer in de plantenbakken springen, beloofd. (PS. Beloofd voor het aankomende uur! Wat er daarna gebeurd kan ik nog niet overzien.) Maar nú ben ik druk met ontkleden, ontleden en het oppeuzelen van die verschrikkelijk smakelijke, sappige en overheerlijke Maïskolf. Ze kunnen me filmen, foto’s maken of me roepen maar als ik hiermee bezig ben vergeet ik gewoon de wereld om me heen! Ik zal zo hard genieten en smakken dat de buren er jaloers op zijn en smeken om een hapje! Sorry, not sorry, voor mijn egoïstische bui,maar dít….dít kan ik echt niet delen! Jullie snappen misschien helemaal niks van dit soort dingen. Maar weet je, ik ben gemaakt om eten te verslinden en eten is gemaakt om mij te bekoren. Ouderwets?! Helemaal niet! Zo is gewoon de rolverdeling. En dat accepteer je, je schikt je in je rol en doet wat je moet doen. Zo simpel kan het zijn. Oké, nu heb ik een rol die wel heel fijn aanvoelt (ik ben liever Popcorn dan maïs begrijp je?!) maar dan nog…niet moeilijk liggen doen. De hiërarchie is duidelijk toch?! En ik denk dat dit mijn lucky weekend is. Ik zag namelijk met het uitpakken van de boodschappen dat mijn andere grote liefde met haar kroontje ook tevoorschijn kwam. Ja, ja, ik zal niet overdrijven, ik ga heus niet zeuren of ik haar vandaag ook nog mag zien, proeven en wegsmakken…..morgen is ook prima. Ik heb heus geduld…..een beetje. Nadat ik straks klaar ben zal ik mij vleien aan de voeten van mevrouw baasje….zij zal denken dat ik mijn dankbaarheid toon. Maar eigenlijk is het puur eigenbelang…ik wil namelijk een buikmassage, gekriebel achter mijn oren, gekrabbel op mijn rug….nou ja, je snapt t wel. Ik wil aandacht, de volle aandacht! Dus, voor nu zeg ik fijne avond! Mijn weekend wordt top, is al top en kan alleen nog maar beter worden! Toedeledokie 

Alles moet onderzocht worden

Goodmeurning! Gisterenavond niet meer aan bloggen toegekomen. Ik ben ’s middags heeeeel onderzoekend bezig geweest (zo noem ik het dan hè, mevrouw baasje zal wel ondeugend zeggen). Ik was bijvoorbeeld heel erg benieuwd hoe die kattenbak er van onderen uit zag (dé hint dat ze dat ding kunnen verkopen want ik ga daar echt nooooooiiit op zitten!). Ben er een poosje mee aan het stoeien geweest (meisjesbaasje vond het prachtig, zij bleef me aanmoedigen). Ik bereikte mijn doel in zoverre dat dat ding aan de kant werd gezet (buiten mijn bereik, dat dan weer wel). Ook heb ik geprobeerd wat vetplanten te verplaatsen. Ik vond ze niet op hun plek en aangezien meneer baasje laatst gezien heeft hoe goed ik kan tuinieren dacht ik dat ik op eigen houtje ook wel aan de slag kon. Tsja, dan gaat er soms wat mis…er valt een boompje met pot en al (ik dacht ooooh lekker die aarde!), er vliegen wat siersteentjes door de tuin (het waren er heel veel maar ik heb er nog wat weggemoffeld…..in mijn mond), er knakken wat takken van andere planten (die trouwens erg goed smaken!)…….allemaal per-ongelukke-nevenschade. Kan gebeuren toch?! Ik kan de schade vergoeden want ik krijg (nog) geen zakgeld. Dussss…. Meisjesbaasje zat een filmpje te kijken terwijl ik zo in mijn rol van Inspector Gadget zat….dat paste heel toevallig wel bij mijn onderzoek. Dus dat heb ik maar zo gelaten. Vandaag beloofd een mooie dag te worden! Ik ga deze optimaal benutten (lees mevrouw baasje tot het uiterste drijven om te kijken of we misschien de rangorde wat kunnen verschuiven in dit huishouden gnagnagna). Fijne dag!