Halloween in plaats van Sinterklaas dat meen je niet

Zoals voorspeld, de wereld is de laatste dagen heel klein. Vanaf het balkon kun je amper naar de overkant kijken. Mist en mistflarden.

Column van Juffrouw Raadgever

Zwevende stroken mist ontstaan vaak boven weilanden. Omdat ze er zo onvoorspelbaar uitzien komen ze vaak als onderwerp in sagen en verhalen voor. Ook in ons land. Vooral in het Noorden of Oosten. Ze heten in de streektaal Witte Wieven. Witte vrouwen. Folkloristische witte wezens die het goed of slecht met je voor hebben. Heksen of spoken. De mist en daarna de regen zorgen voor een mysterieuze sfeer. Die past wel bij het feest van Halloween. Overgewaaid van de Verenigde staten en Ierland. De naam “Halloween of Hallow-e’en of All Hallows Eve wat betekent; Allerheiligenavond dus de avond voor Allerheiligen op 31 oktober. Dit was dus oudejaarsavond op de Keltische Kalender. De oogst was binnen en het zaaigoed lag gereed voor de volgende cyclus. Halloween is in de jaren tot een groots feest uitgegroeid. In ons land wordt in de eerste week van november in de kerken een Dankdag voor gewassen en arbeid gehouden. Iets minder feestelijk dan Halloween, dat dan weer wel. Deze week hoorde ik iemand zomaar zeggen dat het sinterklaas gebeuren maar ingewisseld moest worden door Halloween. Het had volgens hem wel iets van elkaar. Verkleden en aan deuren kloppen of bellen. Je mag dan kiezen tussen het slachtoffer worden van een plagerij of je geeft als losgeld snoep. Het Trick or Treat. Wat trouwens heel ver kan gaan. Zeker als volwassenen ‘los’ gaan. Oorspronkelijk heeft Halloween te maken met heel andere zaken maar dat boeide hem niet zo. Het leek hem wel wat. Geen gezeur meer over slavernij en racisme want dat ‘hing’ hem H I E R en hij wees naar zijn keel. Als je het mij vraagt een bijzonder misplaatst idee. Hoezo wil iemand de vriendelijke sint verruilen voor een afschrikwekkend figuur zoals een verre van vriendelijke clown. Die notabene de kinderen angst aan jaagt. De pepernoten verruilen voor schalen snoepgoed, wat is er mis met die bruine kruidige, knapperige bolletjes. Het aller, aller gekste , wat denk je van de schmink van de pieten verruilen voor de griezelig geschminkte gezichten, met druipende slierten van tomaatrood bloed en afgesneden vingers. Heel eerlijk hoe verzin je het. Zijn vergelijk moet hij nog maar eens goed uitzoeken.

Wat wel een beetje samen komt is het mistige, herfstweer en Halloween. Vergelijkbaar met de verhalen en sagen over de Witte Wieven. De oorsprong van deze verhalen zou uit de Germaanse tijd komen. Een decor van mist, een mysterieuze streek met grafheuvels, Hunebedden en onderaardse gangen, een bosgebied of moerassen leenden zich het best voor de spannende verhalen. Zoals meestal werd verteld waren de vuilwitte kleren, de grijze mist flarden, de voornaamste herkenning van het nog steeds verschijnende Witte Wieven. Ze hebben nog steeds een boodschap. Soms goed, soms slecht. Niks, ze bestaan niet. Ze willen je iets vertellen.

In 1991 schreef Willy van der Steen over Het Witte Wief in uitgave 227 van Suske en Wiske. Het verhaal speelt zich af in de bossen op de Veluwe en rond de plaats Ede. De toen plaatselijke boekhandelaar Piet Pel heeft een rol in het geheel. Nu ik er toch over schrijf heb ik de strip er maar even bij gepakt. Ik kan me er nu al op verheugen. Straks heerlijk in een luie stoel ga ik de strip voor de zoveelste keer weer lezen. Ik beloof mezelf een extra traktatie. Voor vandaag wordt het een toepasselijk Dame Blanche toetje, koud, wit en met een keihard laagje van donkere chocolade. Bijna zeker weten dat het toetje en ook deze strip nog bij velen van jullie in de(koel)kast staat. De mist is vandaag amper weggeweest en komt nu weer langzaam over de velden aan flarden. Bij uitstek een goed moment om het verhaal buiten op te zoeken. In Ede ligt het bewijs. De bloedsteen uit het verhaal. En best mogelijk dat je het Witte Wief als een zachte streling langs je wang voelt gaan. Ze is koud. Zo eng als de grappen tijdens Halloween. Maar dan echt. En laat op 5 december de pepernoten samen met de Sint en zijn Pieten toch maar langskomen.

Met vriendelijke groet juffrouw Raadgever