Nieuwe blogs van Popcorn

Supersnelle update....mijn eerste kennismaking met mijn eigen Snuffelmat ! Check mijn staartje..... Ik ben zo blij! Wat een leuk ding. Allemaal hoekjes, gaatjes en verstopplek waar een lekker stukje muesli in verstopt zit. Geweldig. Ik check voor de zekerheid ook de onderkant...stel je voor dat er wat tussendoor geglipt is. Ben er zeker een half uur mee aan het stoeien geweest! Kan nu al niet wachten tot de volgende keer. Fijne dag allemaal! Die van mij is boven verwachting begonnen. (neem mijn woorden terug dat mevrouw baasje er misschien niks tussen zou stoppen....ze gunt me dus wel degelijk het een en ander).

Ik ben verliefd......vandaag de ware liefde ontmoet. Ze heeft een frisse kleur, een mooi kroontje op en ze smaakt verrukkelijk!!! Ja, dat kan ik zeggen na onze eerste ontmoeting. En ja, dat zeg ik schaamteloos en zonder blozen. Ik kon geen genoeg krijgen van dat lekkere hapje! Het spijt me voor mijn (stille) aanbidsters maar ik ben verkocht. Voor mij geen ander meer. Ik kan me niet voorstellen dat ik op haar uitgekeken raak. Of dat ze me gaat vervelen. Ze knort niet terug... .dat dan weer niet. Maar we zitten op één lijn. En ze zorgt dat ze zo lekker ruikt...alleen voor mij. Dat is toch geweldig! Ik ken geen ander die zo zoet en tegelijk zo sappig is. Oké, ho, stop...voordat jullie denken welke kant gaat dit op, op wat voor site ben ik beland...het is nog steeds Popcorn time. En ook al ben ik nu helemaal hoteldebotel weet ik dat ik denk met mijn neus, en niet met mijn verstand. Dus ligt of staat er morgen weer wat anders verleiderlijks voor me is de kans heel groot dat ik ook daar van ga genieten. Tsja, ik blijf een varken....

Zo, het is alweer middag. Hoog tijd voor een blogje. Het duurde even voor ik er over kon schrijven...het doet pijn, ik had het niet verwacht...ik mis haar....Ducky... Het is zelfs zo erg dat ik droom. De hele nacht droom ik dat op zoek ben naar haar. Dat ik snuffelend langs de schutting loop en knor....ik knor of mijn leven ervan hangt. Wie had dat gedacht? Ik niet in ieder geval. Het was leuk dat ze er was, ik had andere aanspraak dan de mensen baasjes, de vogels en de oude kippen. (Die aanspraak wordt sowieso minder want ze worden stokdoof). De vissen heb ik helemaal geen band mee op kunnen bouwen...ze zitten te hoog voor mij. Maar goed, ik dwaal af. Ducky.... Het was dus een vermoeiende nacht want voor mijn gevoel ben ik ook echt alleen maar op zoek geweest al snuffelend langs die schutting. Stel je je voor dat je haar dan wel hoort maar niet naar haar toe kan....hartverscheurend, tranentrekkende pijnlijke taferelen. Het klinkt jullie misschien dramatisch in de oren maar zo voelt het. Ik zal er mee moeten dealen. Vandaag ga ik proberen wat vreugde te halen uit de goeie dingen van mijn varkensleven! Dat kan ik wel gebruiken na dit hele gedoetje.