Tuinman
Zo…..nieuwe poging….spanning en sensatie gisteren! Nee, niet als designer voor binnen aan de gang gegaan. Maar….meneer baasje heeft kunnen zien wat mijn kwaliteiten als tuinman zijn! Hij moest heel veel snoeiwerk doen en hieperdepiep hoera, ik kon ook aan de slag! Wat een samenwerking! Hij snoeien, ik slepen (echt, ik heb gesleept alsof mijn leven er van af hing) Zoveel takken om te snoeien en te slepen….oké, soms wat achterover drukken om op te eten. Maar dat was een welkome beloning die ik mezelf toe eigende….ik vond dat ik het wel verdiende tijdens dat harde werken. (vooral op het eind is in het filmpje te zien hoe ik zichtbaar geniet….geniaal dat ik zo van alle markten thuis ben dat ik dat in beeld kan laten zien al zeg ik het zelf). Zo fijn dat ik eindelijk mijn capaciteiten als hovenier heb kunnen laten zien! Mevrouw baasje was minder blij toen ik besloot ook binnen wat groen te decoreren (lees de takken meeslepen de woonkamer in) maar ik vind serieus dat de woonkamer wel wat meer groen kan gebruiken (ik was even bang dat de heks terug kwam toen ik zo driftig aan het heen en weer lopen was naar binnen met al dat moois maar het viel mee). Groen is doen….wie weet kan ik vandaag laten zien hoe mooi die takken staan bij het dressoir. Want ik heb gezien dat meneer baasje wat takken voor mij apart heeft gelegd…als ik die te pakken krijg kan ik verder gaan waar ik gebleven was. Ik ben een gelukkig varken! Dit schept een band met meneer baasje. Het is een begin van een diepgaande respectvolle relatie waarbij samenwerking centraal staat. (Nu hoop ik natuurlijk dat ik ook mag gaan helpen met de bananenplanten en komkommerplanten….maar ik begrijp dat ik het niet moet pushen). Ik had het niet durven dromen, dacht echt dat ik niet meer de kans zou krijgen om mijn groene hoefjes te laten zien! Dus, vriend, meneer baasje….Baby I don’t need dollar bills to have fun tonight… Just some green, gardening and hugs!
Binnenhuisarchitect
Het is tijd, de hoogste tijd, u wordt bedankt voor weer een dagje gezelligheid, dag mevrouw en dag meneer tralalala…..De dag is voorbij gevlogen! Ik zal maar gelijk met de deur in huis vallen! Ik heb een nieuwe missie! Ja, ja, en jullie hebben de primeur. Want jullie mogen het als eerste weten. Zoals jullie eerder hebben kunnen lezen heb ik steen en been geklaagd dat mijn tuinman capaciteiten niet op prijs worden gesteld hier in dit huishouden. Ik dacht de aanhouder wint, ik verzon steeds weer wat nieuws, verwijderde lelijke planten…ik offerde me zelfs op om alvast aan de komkommerplant en bananenplant te beginnen! Niks van dat alles viel in goede aarde (haha, in goede aarde, snap je em?!). Vandaag kreeg ik een geweldig nieuwe ingeving! Ik ga als binnenhuisarchitect aan de gang! En dat is geen grapje. Ik heb alles eens op mijn dooie gemakje bekeken binnen en daar is serieus werk aan de winkel. Niet qua achterstallig onderhoud, oh nee, meneer baasje houdt alles pico bello bij. Maar die inrichting?!?!?! Oh, je gelooft t niet….daar mag echt wel wat vernieuwing aan te pas komen hoor. Zo niet mijn smaak. En aangezien ik hier ook woon denk ik, vind ik, dat ik ook wel wat in te brengen heb! Om niet gelijk iedereen tegen me in het harnas te jagen heb ik vandaag niets rigoureus gedaan, hoor. Ik heb alleen alles eens goed bekeken en ideeën op gedaan. Die ga ik gewoon stapje voor stapje doorvoeren in de hoop dat deze kwaliteiten wel gewaardeerd worden. Want zeg nou zelf, wie wil er nou geen varken die zo graag mee helpt en mee denkt met veranderen in en om het huis?! Oké, het is misschien even een bende….maar vaak moet iets eerst een zooitje zijn voordat het weer mooi wordt. En dat valt toch onder samenwerken? Ik maak de bende, meneer en mevrouw baasje ruimen het op. Eerlijke taakverdeling dacht ik zo. Wat?! Zelfs nog in hun voordeel…ik moet er in mijn eentje een zooitje van maken terwijl zij met zijn tweetjes zijn om weer op te ruimen. Ze hebben geen klagen dus….denk ik….vind ik. Welterusten. Ik mijmer nog even verder over mijn nieuwe missie….
Reacties